“Eigenlijk doe ik in mijn schilderijen hetzelfde wat ik mijn hele leven al aan het doen ben. Zoeken naar mijn eigen plek en het verbonden voelen met de aarde om me heen. Geen beschouwer maar deelnemer zijn. In mijn werk gaat het ook over die eigen plek waar ik me kan thuis voelen. Die zoek en vind ik in mijn schilderijen, het in de stilte van het atelier werken los van de wereld om me heen, het bewust afzonderen en het bezig zijn met het materiaal. Dat wordt bijna een fysieke ervaring.”

“Ik zoek mijn plekken bijvoorbeeld door het gebruik van vliegkaarten, zodat je over een gebied heenvliegt en de waterstromen en gebergten ziet. Maar ook door het werken met dezelfde structuren als in of op mijn lichaam. Zo kun je de rimpels in je huid terugvinden in de zandwoestijnen in de Sahara. De vorm van de aderen in mijn hand lijkt op een stroomgebied van een rivier. Het lymfesysteem van de mens doet denken aan rivierenstelsels. Zo vind ik in de natuur mijn eigen lichaam terug.”

“Ik hou ervan als mijn schilderijen licht vangen en divers zijn in het materiaalgebruik. Daarom gebruik ik nu ook collages en borduur ik. Wat ik ook mooi vind is om iets ruw te laten tegenover iets dat totaal in de precisie is uitgewerkt. Veel van mijn schilderijen hebben de kleur blauw, dat is met opzet. Met die kleur blijven je ogen in een soort starende positie en kun je goed nadenken. Het is de kleur van de stilte, heel meditatief eigenlijk.

Interview: Henk Meutgeert